Dag twee Los Angeles

Dag twee verliep even anders dan gepland. Liss klaagde de dag ervoor al over keelpijn. Dit resulteerde de volgende ochtend in koorts, misselijkheid en buikpijn. Na wat paracetamol en wat slaap hadden wij de hoop dat de koorts zou zakken, naar helaas. Wij gaan niet snel naar de dokter, maar omdat wij woensdag 9 augustus terug vliegen en wij zeker wilde zijn of ze terug mag vliegen, zijn we de hulplijn in gaan zetten, de reisverzekering. Welkom in de wereld van het artsen systeem in de USA. De eerste arts die wij belde begreep er geen snars van en sprak twee woorden engels.... Dan de volgende maat proberen. Een super lieve mevrouw aan de lijn en bij deze arts konden wij om 3.30 terecht. Eenmaal daar aangekomen bleek de arts in kwestie geen kinderen te behandelen, ja ja in de USA is daar verschil in. Maar zo behulpzaam als ze was aan de telefoon regelde ze gelijk 4 verdiepingen lager in het gebouw een arts die wel kinderen behandeld. Na wat papierwerk mochten wij naar binnen, de arts had al snel binnen. Een ontzettend lieve arts had al snel door dat wij niet uit de USA kwamen. Wij uitgelegd wat de symptomen waren en of we woensdag wel konden vliegen met haar. Ze begon rustig uit te leggen wat er aan onderzoeken gedaan gingen worden. Er kwam een assistent arts om haar koorts op te nemen, 38.3, she is really hot, was de reactie van de arts. Ok, volgende onderzoek, met een wattenstaafje een kweek achteruit haar keel, 5 minuten wachten en dan is de uitslag binnen, ok. Na wat standaard onderzoeken kwam ze terug met de uitslag. Een besmettelijke streptokokken bacterie in haar keel. Met een recept voor een antibiotica kuur (geen amoxciciline want daar is ze allergisch voor) deze konden wij gelijk ophalen bij de apotheek, een fit to fly verklaring en de nodige papieren voor de verzekering gaan we weer op weg naar ons appartement. Het drankje smaakt erg vies evenals de sinaspril, maar ze neemt het omdat ze weet dat het haar helpt. Op naar bed voor Liss en hopelijk morgen weer wat beter.